خشنود آهنگسازی است که ضمن تلاش برای ارائه آثار تازه ، بر توجه به سلیقه های گوناگون و به ویژه جوانان امروز تأکید دارد. آلبوم جدید علیرضا افتخاری «شب کوچه ها» بهانه ای بود تا به پای صحبت های این استاد موسیقی بنشینیم و با ایشان به گپ و گفتی با محوریت «علیرضا افتخاری » بپردازیم.

** خیلی سال قبل در یکی از مصاحبه هایتان گفته بودید که «صدای افتخاری آنقدر ویژه است که تقلیدش محال است » . هنوز هم به این حرف اعتقاد دارید ؟

بله به نظرم هنوز هم خواننده ای متولد نشده که بتواند جایگزین مناسبی برای ایشان باشند . همه صداهای جدیدی که در این چند سال در موسیقی شنیده ام ، تماما شبیه خوانی های کاملا مشخصی بوده اند که هیچ چیز جدیدی را برای ارائه نداشته اند . کل بازار ما به آن سمت و سو کشیده شده است و البته منکر این هم نیستم که جوانان هم با این سبک ارتباط خوبی برقرار کرده اند و توانسته اند با آن عجین شوند و دوست اش دارند . ولی در مورد کارهایی که آقای افتخاری ارائه کرده و اینکه جایگزینی را بشود برای ایشان در نظر گرفت ، باید بگویم که خیر . فعلا که نه کسی توان اش را داشته و نه جراتش را .

** هنوز هم معتقد اید که صدای ایشان یک سوز دلنشینی دارد که حنجره را سوزناک می کند تا کار به دل بنشیند ؟

بله یک حزن دلنشینی در صدای ایشان هست . این حجم صدای بالا و تحریرهایی به این زیبایی و لطافت صدای ایشان واقعا استثنایی است !

** در آلبوم جدید ایشان «شب کوچه ها» باز هم شاهد همکاری دوجانبه ایشان با شما بوده ایم . شما به عنوان آهنگساز این آلبوم ، چه نگاهی به فضاسازی های این کار جدید داشته اید ؟

چیزی که خیلی برایمان مهم بود ، متفاوت بودن کار با بقیه کارهای ایشان است . در اینسرت هم این توضیح را داده ایم که «کاری متفاوت برای اولین بار در آثار علیرضا افتخاری » . من همیشه سعی می کنم پروژه های کاری ام را جوری انتخاب کنم که حرف برای گفتن داشته باشد. در عین حالی که در این آلبوم سعی شده آن فضای عرفانی و سنتی حفظ شود ، می توان آن را در زمره کارهای تلفیقی پاپ – سنتی قرار داد. کاری با تمام استانداردهای موسیقیایی که قطعا مورد توجه مخاطب موسیقی هم قرار خواهد گرفت .

** از نظر فریدون خشنود ، علیرضا افتخاری از لحاظ شخصیتی ، چه فرق هایی با سالهای ابتدایی کاری اش پیدا کرده ؟

من در مورد کارها و شخصیت کاری ایشان می توانم نظر بدهم و معتقدم که ایشان هر روز بهتر و جا افتاده تر شده اند . هم از لحاظ تکنیک خواندن و هم از لحاظ حجم صدا .

** دهه 70 را می توان به نوعی اوج فصل کاری افتخاری دانست . فروش سه میلیون نسخه ای «نیلوفرانه» گواه این ادعاست.ولی این روند در دهد 80 آلبوم به آلبوم نزول پیدا کرد و بدتر شد . دلیل این نزول را در چه چیزی می بینید ؟

عدم تنوع در کار را شاید بشود عمده ترین دلیل این ماجرا دانست . «دل را ببین » اولین کار من با ایشان بود که تفاوتی عمیق با سایر کارهای آن دوره ایشان بود و دیدید که توانست آن موفقیت کم نظیر را هم در پی داشته باشد . ولی بار دیگر ایشان قطعا از این تجربه ها استفاده خواهند کرد و دوباره به روزهای خوب شان باز خواهند گشت . همین آلبوم «شب کوچه ها» نمونه بارز این صحبت است . آلبومی که تماما در پی خلق فضاهای جدید بوده .

** پر کار بودن استاد چطور ؟ این موضوع را در این نزول موثر نمی دانید ؟ به هر حال ایشان طی دو دهه حدود هشتاد آلبوم منتشر کرده اند ؟!!

الان مدتی است که دیگر این اتفاق نمی افتد و ایشان گزیده کار تر شده اند . خودتان می بینید که پس از آلبوم «عاشقا سلام ، عاشقا درود » یک سال و نیم گذشت تا این کار منتشر شد . دیگر این نگاه را خود افتخاری به کارهایش پیدا کرده که آلبوم جدیدش باید یک سر و گردن از کارهای قبلی بالاتر باشد .

** با توجه به حاشیه های فراوانی که اخیرا برای آقای افتخاری در جامعه بوجود آمده است ، پیش بینی شما از اقبال عمومی آلبوم جدید ایشان در جامعه چطور است ؟

برای خود من هم جالب بود که همین دیروز زنگ زدم به شرکت صاحب امتیاز کار و از آنها خواستار چند نسخه از آلبوم شدم ولی در کمال تعجب متوجه شدم که حتی در فروشگاه خود شرکت هم هیچ نسخه ای موجود نیست و کل تیراژ اول کار در همین یک هفته فروش رفته و از دیروز( سه شنبه ) نایاب شده ! مدیر شرکت هم اشاره داشت که به چاپخانه سفارش تولید دوباره و تیراژ دوم را داده ایم و این تیراژ در عددی بالاتر از تیراژ 500 هزار نسخه ای تیراژ اول، از شنبه در بازار توزیع خواهد شد!!